بنام خدا
سلام دوستان خوبم. هفته پنجم کلاس‌ها روبه اتمام است. این‌ نیمسال شروع نشده دارد راستی راستی به انتها می رسد. گرفتاری‌هایم تمامی ندارد. صبح که از خواب پا میشی باید دعا کنی که امروز مشکلی پیش نیاید. چهارشنبه قبل ماشینم خراب شد. این چهارشنبه چک و چک سیفون طبقه بالا را داشتم و خدای بعدیش را ختم بخیر کند.

البته شاید این قسمت دوم نوشته‌ام ربطی به قسمت اولش ندارد. یکی از همکاران از گفتگوی آقای بابک زنجانی با رسانه‌ها سخن گفت و من از وحشت تنم لرزید و واقعا چگونه می توان باور کرد یک نفر راننده آقای نوربخش خدابیامرز باشد و روزی هفده میلیون دلار پول به بازار تزریق کند و برای هر دلار در سال‌های 71 و 72 یک تومان ناقابل دریافت کند و روزی هفده میلیون تومان به همین سادگی( تازه اگر راست بگوید!) به جیب بزند و یک سرباز باشد. خدایا هفده میلیون تومان سال 71 یعنی روزی 4 آپارتمان در بهترین منطقه اراک!! یعنی روزی یک آپارتمان در بهترین منطقه تهران که الان باید قیمتش یک میلیارد تومان باشد و هر روز این کار ادامه پیدا کند. از صادرات پوستش که می گوید آدم نمی داند بخندد یا بگرید که پوست دباغی شده برایش نیم دلار تمام شده و بعد از صادرات در ترکیه به قیمت 20 دلار فروش رفته!!! یعنی 40 برابر و حالا او جهانی شده و فقط 10 میلیارد دلار ناقابل به مملکت بدهکار است و حتما زورش هم می رسد که پول را ندهد. فساد که شاخ و دم ندارد. رانت ...... ولش کن بابا اصلا به من چه چرا اینقدر حساسیت نشان می دهم. مثل بچه آدم بروم سر کلاس درسم را بدهم. والله .... لااله الا الله!  دلم برای فلان پیرزن می سوزد که برای گذران زندگی‌اش چشمش به 14 هزار تومان کمیته امداد و 45 هزار تومان یارانه است و چون سنش بالا رفته دیگر توان کار کردن در خانه دیگران را ندارد. خدایا ......... یا حق